yorum – Mezmur 102'de yazar, Siyon'un ıssızlığını gördüğünü ve Kudüs'ün gelecekteki yeniden doğuşu umudundan dolayı çok fazla düşman yaptığını söylüyor. Kendisini geçmişte vatandaşı olan ama şimdi kazananlara yenik düşmüş, çaresizce yürütülen ve herkes tarafından marjinalize edilen baskınlara tanıklık eden, yalnız yerlerde sığınma arayan ve yıkılan şehrin molozları arasında şikayet edecek birçok insan tarafından kuşatılmış buluyor. Mezmurcu kendini Tanrı'nın önünde günahkar olarak tanır ve vaatlerine inanacağından emin olarak ona güvenir.
Mezmur 102 tamamlandı
[1] Yorgun ve acısını Tanrı'nın önünde tahliye eden acı çeken birinin duası.
[2] Tanrım, duamı dinle, ağlamam sana ulaşır.
[3] Yüzünü benden saklamayın; ızdırap günümde kulağı bana doğru katla. Seni çağırdığımda: yakında cevap ver.
[4] Günlerim duman içinde çözülür ve kemiklerim köz gibi yanar.
[5] Kalbim çim gibi kurudu, ekmeğimi yemeyi unutuyorum.
[6] Uzun süre inlediğim için cildim kemiklerime yapışıyor.
[7] Ben çöl pelikanı gibiyim, harabelerde bir baykuş gibiyim.
[8] İzlerim ve çatıda yalnız bir kuş gibi inlerim.
[9] Bütün gün düşmanlarım bana hakaret ediyor, ismime karşı küfür ediyor.
[10] Külleri ekmek olarak besliyorum, gözyaşlarımı içeceğimle karıştırıyorum,
Önerilen okumalar- Mezmur 76: tam, yorum
- Mezmur 62: tam, yorum
- Mezmur 102: tam, yorum
- Mezmur 6: tam, yorum
- Mezmur 20: tam, yorum
[11] öfkenizden ve öfkenizden önce, beni kaldırmak ve atmak için.
[12] Günlerim azalan gölgeye benziyor ve ben ot gibi kuruyorum.
[13] Ama sen, Rab, sonsuza dek kalırsın, her nesil için hafızan.
[14] Yükseleceksin, Zion'a acınacaksın, çünkü merhametini kullanma zamanı geldi: saat geldi.
[15] Hizmetkarlarınız için taşlarını besleyin ve harabe onları acıma ile hareket ettirin.
[16] Halklar, Rab'bin adından ve yerkürenin tüm krallarından senin ihtişamından korkacaklar,
[17] Rab Zion'u yeniden inşa ettiğinde ve tüm ihtişamıyla ortaya çıktığında.
[18] Yoksulların namazına yönelir ve savını hor görmez.
[19] Bu gelecek nesiller için yazılmalı ve yeni insanlar Rab'be övgüde bulunacaktır.
[20] Rab mabedinin tepesinden, cennete yeryüzüne baktı,
[21] mahkumun inilti dinlemek, kınananları serbest bırakmak;
[22] böylece Rab'bin adı ve Kudüs'teki övgüsü Siyon'da ilan edilebilir,
[23] insanlar ve krallıklar Rab'be hizmet etmek için bir araya geldiklerinde.
[24] Gücümü zayıflattı, günlerimi kısalttı.
[25] Diyorum ki: Tanrım, günlerimin ortasında beni kaçırmayın; her nesil için yıllarca sürecek.
[26] Başlangıçta dünyayı kurdunuz, gökler ellerinizin işi.
[27] Yok olacaklar, ama siz kalacaksınız, hepsi kıyafet gibi yıpranıyorlar, onları değiştireceğiniz bir elbise gibi ve geçecekler.
[28] Ama aynı kalıyorsunuz ve yıllarınızın sonu yok.
Kullarınızın çocuklarının bir evi olacak, onların torunları sizden önce sağlam kalacak.
