yorum – Mezmur 139'u yazan kişi Tanrı'nın var olduğunun farkındadır ve onu tam olarak tanır. Rab'den elini ona koymasını, kendisini anlamayan, arzu eden bilgelik dolu planına gitmesine izin vermesini ister.
Mezmur 139 tamamlandı
[1] Koro yöneticisine. Di Davide. Mezmur. Tanrım, beni inceliyorsun ve beni tanıyorsun,
[2] ne zaman oturduğumu ve ne zaman kalktığımı biliyorsun. Düşüncelerime uzaktan nüfuz et,
[3] yürürken ve dinlenirken bana bakıyorsun. Bütün yollarım size tanınıyor;
[4] Sözüm henüz dilde değil ve siz Rabbi zaten hepsini biliyorsunuz.
[5] Arkanda ve önünüzde beni kuşat ve elini üzerime koy.
[6] Benim için harika, bilgeliğin, çok yüksek ve ben bunu anlamıyorum.
[7] Ruhunuzdan nereye, varlığınızdan kaçmak için nereye?
[8] Eğer cennete gidersem, sen oradasın, yeraltı dünyasına gidersem, sen oradasın.
[9] Denizin en ucunda yaşamak için şafak kanatlarını alırsam,
[10] orada da eliniz bana rehberlik ediyor ve sağ eliniz beni tutuyor.
Önerilen okumalar- Mezmur 76: tam, yorum
- Mezmur 62: tam, yorum
- Mezmur 102: tam, yorum
- Mezmur 6: tam, yorum
- Mezmur 20: tam, yorum
[11] dersem: "En azından karanlık beni kapsayacak ve gece benim etrafımda olacak";
[12] karanlık bile sizin için karanlık değildir ve gece gündüz kadar açıktır; çünkü karanlık ışık gibidir.
[13] Bağırsaklarımı yaratan ve beni annemin rahmine ören sensin.
[14] Seni övüyorum çünkü beni bir dahi gibi yaptın; işlerin harika, beni tamamen tanıyorsun.
[15] Gizlice oluşturulduğumda, dünyanın derinliklerine dokunduğumda kemiklerim senden saklı değildi.
[16] Gözlerin beni şekilsiz gördü ve kitabına her şey yazıldı; henüz var olmadığım günlerim düzeltildi.
[17] Benim için düşüncelerin ne kadar derin, sayıları ne kadar büyük Ey Tanrım;
[18] Onları sayarsam kumdan daha fazlasıdır, bitirdiğine inanırsam, hala onlar.
Tanrı günahkarları bastırsa! Benden uzak dur kanlı adamlar.
[20] Size karşı aldatma ile konuşuyorlar: Size karşı sahtekârlıkla ortaya çıkıyorlar.
[21] Tanrım, senden nefret edenlerden nefret etmiyor muyum ve düşmanlarından nefret etmiyor muyum?
[22] Onları sanki düşmanımmış gibi amansız bir nefretle nefret ediyorum.
[23] Bana bak Tanrım, kalbimi tan, beni dene ve düşüncelerimi bil:
[24] bir yalan yolunda yürüyüp yürümediğimi gör ve bana yaşam yolunda rehberlik et.
