yorum – Mezmur 22, acı çeken ve zulüm gören, ancak Tanrı'ya iman dolu bir durumda dürüst bir insanın figürünü tanımlar.Yazarın, kişisel acı veren deneyime ilişkin bir otobiyografisidir, inançlara örnek olarak önermek, hayatın en zor anlarında, özellikle de en yakın insanlar tarafından reddedildiğini ve vurulduklarını hissettiklerinde, bir destek modeli olarak.
Mezmur 22 tamamlandı
[1] Koro yöneticisine. Havada: "Aurora geyiği". Mezmur. Di Davide.
[2] “Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin? Kurtuluşumdan çok uzaksın ": Bunlar benim ağıtlarımın sözleri.
[3] Tanrım, gündüzleri çağırıyorum ve cevap vermiyorum, geceleri ağlıyorum ve dinlenemiyorum.
[4] Yine de İsrail'in kutsal övgüsünde oturuyorsunuz.
[5] Babalarımız size umut verdiler, umdular ve onları serbest bıraktınız;
[6] Sana ağladılar ve hayal kırıklığına uğramadıklarını umarak kurtuldular.
[7] Ama ben bir solucanım, erkek değil, erkek aldatmacası, halkımın reddi.
[8] Beni görenler, alay ediyor, dudaklarını büküyor, başlarını sallıyor:
[9] “Rab'be emanet etti, ondan kaçacak; arkadaşıysa onu serbest bırak. "
[10] Beni rahmimden getiren sensin, beni annemin göğsünde dinlendirdin.
Önerilen okumalar- Mezmur 76: tam, yorum
- Mezmur 62: tam, yorum
- Mezmur 102: tam, yorum
- Mezmur 6: tam, yorum
- Mezmur 20: tam, yorum
[11] Doğumumda beni topladın, annemin rahminden benim Tanrımsın.
[12] Acı yakın olduğundan ve kimse bana yardım etmediği için benden uzak durma.
[13] Çok sayıda boğa beni çevreliyor, Basan boğaları beni kuşatıyor.
Ağızları bir aslan yırtılma ve kükreme gibi genişçe açılır.
[15] Su gibi dökülürüm, tüm kemiklerim yerinden çıkar. Kalbim balmumu gibidir, bağırsaklarımın ortasında erir.
Damak parça parça kadar kuru, dilim boğazıma yapıştı, beni bıraktığın ölümün tozuna.
[17] Bir sürü köpek beni çevreliyor, bir grup kötü insan beni kuşatıyor; ellerimi ve ayaklarımı deldiler,
[18] Tüm kemiklerimi sayabilirim. Bana bakıyorlar, beni gözlemliyorlar:
[19] giysilerim bölündü, kaderimi elbiseme koydular.
Ama sen, Lord, uzak durma, gücüm, yardımıma koş.
[21] Hayatımdan kılıçtan, köpeğin tırnaklarından uzaklaş.
Beni aslanın ağzından ve manda boynuzlarından kurtar.
[23] Adını kardeşlerime ilan edeceğim, meclisin ortasında seni öveceğim.
[24] Rab'bin hamdini, ondan korkan sen, Yakup'un soyunu, İsrail'in bütün soyunun ondan korkmasını sağla;
[25] fakirlerin üzüntüsünü hor görmediği veya küçümsemediği için, yüzünü ondan gizlemedi, ama yardım çığlığında ona cevap verdi.
[26] Sen büyük mecliste övgülerimsin, yeminlerimi sadıklarından önce çözeceğim.
[27] Yoksullar yemek yiyip tatmin olacaklar, Rab'bi onu arayanlar için övecekler: "Kalbi sonsuza dek yaşa".
[28] Dünyanın tüm uçları hatırlayacak ve Rab'be geri dönecek, halkların tüm aileleri ona boyun eğecek.
Krallık, Rab'be ait olduğu için, tüm uluslara hükmeder.
[30] Yalnız onun için yerde uyuyanlar eğilir, ondan önce tozun içine inenler eğilir. Ve onun için yaşayacağım,
[31] Benim çocuğum ona hizmet edecek. Rab'den gelecek nesillere söz edeceğiz;
[32] adaletini ilan edecekler; doğacak insanlara, “İşte Rabbin işi!” derler.
