yorum – Bu Mezmur 61'in Asur-Babil istilaları sırasında Levililere atıfta bulunduğuna inanılmaktadır. Yüzünde bir uçurumun kenarında ölüm gören kalbi, felaket olaylarının art arda yüzleşemedi, bu nedenle Tanrı'dan savaşın dehşetinden uzak bu geçirimsiz uçurumda yönlendirilmesini istiyor. Tanrı tarafından cesaretlendirildi, ona huzur veren bir miras olarak alınan canlı inanç sayesinde, geleceğinde daima tapınağın gölgesinde kalmayı vaat etme noktasına güveniyor. Mesih'te Baba'yı sevinçle övenler, günah ve ölüm köleliğinden kurtulur.
Mezmur 61 tamamlandı
[1] Koro yöneticisine. Yaylı çalgılar için. Di Davide.
[2] Ağlamamı duy ey Tanrım, dualarıma dikkat et.
[3] Dünyanın uçlarından sizi çağırıyorum; kalbim kırılırken, ulaşılmaz bir uçurumda bana rehberlik et.
[4] Sen benim sığınağım, rakibin önünde sağlam bir kulesin.
[5] Sonsuza dek çadırında yaşayacağım, kanatlarının gölgesinde barınak bulacağım;
[6] Siz, Tanrı, yeminlerimi dinlediğiniz için, bana adınızdan korkanların mirasını verdiniz.
[7] Kralın günlerine diğer günleri de ekleyin, çünkü birçok kuşak onun yılları olabilir.
[8] Sonsuza dek Tanrı'nın gözlerinde hüküm sürüyorsunuz; lütuf ve sadakat onu korur.
[9] O zaman her zaman yeminlerimi her zaman eriterek senin adına ilahiler söyleyeceğim.
