Arjantin'deki Andes dağ silsilesinin en yüksek dağı olan Aconcagua'yı keşfetmek, fiziksel coğrafya ve hava durumu özellikleri, normal rotalar ve alternatif yollar ve ardından dünyanın dört bir yanından dağcılar hakkında notlar.
Nerede
Maksimum 6959 metre yüksekliğe sahip olan Aconcagua, Güney Amerika kıtasındaki en yüksek dağı temsil eder, kuzeye Los Patos vadisi, güneye Los Horcones vadisi, doğuya Los Indios ve Las Vacas nehirlerinin vadileri ile sınırlıdır. ve batısında Volkan vadisinden.
Kısa bir sırtla birleştirilen iki zirvenin oluşturduğu Aconcagua, tüm ihtişamıyla Los Horcones vadisinden düşünülebilir.
Kuzey-güney doğrultusunda uzanan bu uzun masif, Cerro Cuerno, Cerro Catedral ve Tupungato yanardağı gibi diğer önemli zirveleri içerir.
İklimsel özellikler
Düşük yağışlı şiddetli fırtınalar nedeniyle, Aconcagua'nın tepesi çok yıllık kardan etkilenmez, kar güney yamacında yaklaşık 4600 metreye ve kuzey yamacında 5000 metreye ulaşır.
Fiziki coğrafya
Rölyef analiz edildiğinde, daha fazla süreklilik sağlayan ilkinin uluslararası bir sınır olarak kullanıldığı üç paralel orografik çizgi ayırt edilebilir.
Ön Cordillera olarak adlandırılan ikincisi Arjantin topraklarında bulunuyor ve 6668 metreye ulaşan Aconcagua ve Mercedario zirvelerini içeriyor.
Precordigliera adı verilen üçüncü orografik çizgi, Cuyo'nun eteklerinde yükselir.
Kurak Andes bölgesi
Bu bölgeye atanan kurak Andes'in adı, doğu tarafında karı süpürerek kurutan çok şiddetli bir hava olan beyaz rüzgar tarafından tercih edilen büyük yaygın kuraklıktan kaynaklanmaktadır.
Dağ manzarası bu nedenle yoğun parlaklık ile karakterize çöl.
Jeolojik özellikler
Aconcagua, paleojenik volkanik kayaların üstesinden gelen bir senkline karşılık gelir.
Önerilen okumalar- Buenos Aires: Arjantin'in başkenti ne görmek
- Ushuaia: dünyanın en güneyindeki şehirde ne görülmeli
- Arjantin: faydalı bilgiler
- Aconcagua: Güney Amerika'daki en yüksek zirveye giden normal yol
- Mar del Plata (Arjantin): ne görmek
Baz, üzerinde bir volkanik kaya bloğu bulunan Jurassic ve Kretase'ye dayanan oluklu tortul kayalardan oluşur.
Çok yıllık kar, hem Şili hem de Arjantin tarafındaki buzul vadilerini sulayan zengin su yollarını besler.
Kuzeyde Rio Mendoza'nın ana kolları, özellikle iki üst kolu Aconcagua'nın tabanını çevreleyen Rio los Horcones vardır.
Deniz seviyesinden yaklaşık 5000 metre yükseklikte Cerro Cuerno, Cerro Almacenes ve Cerro Santa Maria gibi diğer zirveler de, ülkenin hidrografik sistemi olan çok sayıda buzulla besleniyor.
Dağın güney tarafı, en büyük miktarda kar ve buzullarla karakterize olan, oradan Aconcagua nehri akıyor ve Pasifik Okyanusu'na akıyor ve adını Şili'nin bulunduğu banyoya veriyor.
Dağcılık gezileri
Dünyanın dört bir yanından dağcılar Aconcagua'nın zirvesine yükselişi her zaman heyecan verici bir meydan okuma olarak görüyorlardı.
Tırmanmayı ilk deneyen Şubat ve Mart 1889'da Alman Paul Gessfeld, sadece 6600 metreye ulaştı.
1889'da İngiliz bir kaşif olan Fitzgerald'ın rehberliğinde bir İngiliz keşif gezisiydi, elini denemek ama başarılı olamadı.
Ocak 1897'ye kadar kimse başaramadı, bu durumda zirveye ulaşmak için İsviçre rehberi Mattias Zurbriggen oldu ve bunu aynı yıl Stuart Vines tarafından düzenlenen sefer izledi.
Puente del Inca'da bir başlangıç noktasıyla, Mattias Zurbriggen'in izlediği normal rota kuzey tarafında, deniz seviyesinden 6400 metreye kadar sığınakların varlığıyla gelişir.
1934'te Aconcagua zirvesine Arjantinli Nicolas Plantamura ulaştı, güney sırt ise çok dik bir duvar olduğu için 1953'te tırmandı.
Kara ve demiryolu bağlantıları
Şu anda, Arjantin'in Cuyo bölgesinde, Andes'i Şili'den geçen yolu almak mümkündür.
Rio Mendoza'yı süpüren ve üzüm bağlarını ve eteklerini geçen bu rota, Cuesta de las Cuevas'tan geçen kırmızı kayaların iki tarafı arasında giderek artan bir eğimle vadiye çıkıyor.
Bu noktadan sonra And Dağları'nın en yüksek alanının kesişi başlar ve 4000 metreye kadar ulaşır.
3000 metre yükseklikte, Buenos Aires'i Valparaiso'ya bağlamak için inşa edilen Şili'deki Las Cuevas ve Caracoles arasında bir demiryolu tüneli var.
