yorum – Mezmur 109, kalbinde derin yaralanan bir adamdan bahsediyor, dua ettiği anda suçlamalar yapılıyor. Tanrı'ya, nefretin kendisini zafere uğratmadığını, ancak ona karşı komplo olanlara karşı ilahi intikamın serbest bırakıldığını sorar. Hiç kimsenin temel bir ilke olarak lanetlenmesi gerekmediği için, yazarın bu gereksiz ifadesi nedeniyle, bu kanül Hıristiyan okumasından çıkarılmıştır.
Mezmur 109 tamamlandı
[1] Koro yöneticisine. Di Davide. Mezmur. Tanrım Tanrım, sessiz olma,
[2] kötülerin ağzı ve dolandırıcılık adamı bana karşı açıldığından beri; benimle yalan dillerinde konuşuyorlar.
[3] Bana nefret sözleriyle yatırım yapıyorlar, sebepsiz yere savaşıyorlar.
[4] Aşkım karşılığında dua ederken ben suçlanırım.
[5] Beni iyilik için kötü yapıyorlar ve aşk karşılığında nefret ediyorum.
[6] Kendisine karşı saygısız bir adam yetiştirir ve bir suçlayıcı sağında durur.
[7] Dava suçlu bulunmuş ve itirazınız mahkumiyetle çözülmüştür.
[8] Birkaç günü ve yeri başka bir yeri işgal ediyor.
[9] Çocukları yetim kalır ve eşi dul kalır.
[10] Bırakın çocukları mahvolsun, yalvarsın, yıkık evlerinden kovulsun.
Önerilen okumalar- Mezmur 76: tam, yorum
- Mezmur 62: tam, yorum
- Mezmur 102: tam, yorum
- Mezmur 6: tam, yorum
- Mezmur 20: tam, yorum
[11] Tefeci tüm malvarlığını yok eder ve yabancıların eserleri için avları vardır.
[12] Kimse ona merhamet etmez, kimse yetimlerine acımaz.
[13] Onun soyundan gelenler imha olmaya mahkumdur, gelecek nesilde adı silinir.
[14] Babalarının haksızlığı Rab'be hatırlanır, annesinin günahı asla iptal edilmez.
[15] Her zaman Rab'bin önünde olsunlar ve hafızalarını yeryüzünden dağıtırlar.
[16] Çünkü merhamet kullanmayı reddetti ve kalbi kırılanlara ölmek için sefil ve yoksullara zulmetti.
[17] Laneti seviyordu: düş! Bereket istemiyordu: ondan uzaklaş!
[18] Kendini pelerin gibi bir lanetle sardı: iç çamaşırında su gibi, kemiklerinde yağ gibi nüfuz etti.
[19] Her ikisi de onun için onu saran bir elbise, onu her zaman çevreleyen bir kemer olarak.
[20] Bu, beni suçlayanların, yaşamıma kötü bir şey söyleyenlerin ödülü Rab'den olsun.
[21] Ama sen, Rab Tanrı, benimle senin adına göre hareket et: beni kurtar, çünkü lütfun iyidir.
[22] Ben fakir ve mutsuzum ve kalbim derinden yaralandı.
[23] Düşen gölge gibi kayboluyorum, keçiboynuzu gibi çarpıldım.
[24] Dizlerim oruç tutuyor, vücudum daralıyor ve boşa gidiyor.
[25] Onların alay konusu oldum, beni görünce başlarını sallıyorlar.
[26] Yardım et bana, Tanrım Tanrım, beni aşkın için kurtar.
[27] Elinizin burada olduğunu bilin: Siz, Rab, bunu yaptınız.
[28] Onlara lanet ediyorlar, ama sen beni kutsasın; ayağa kalk ve kızar, ama hizmetkarın sevinç içinde.
[29] Beni suçlayanların kötülerle kaplanmasına ve pelerin gibi utanç içinde sarılmasına izin verin.
[30] Rab'bin dudaklarıma büyük bir övgü ile, onu büyük bir toplantıda yücelteceğim;
[31] zavallı adamın hayatını yargıçlardan kurtarma hakkına gitti.
