yorum – Mezmur 42'nin yazarı, hapishaneleri tarafından her türlü tacize maruz kalma durumunda kendini bulan bir sürgün. Övgü şarkısı, Rab'bin büyük bir arzusu ve kendisine gelmesi için gereken zamanla ilgili soru ile açılır, böylece yüzü parlayabilir. Ancak kazananlar onu görülebilen ve dokunabilen dünyanın putlarına çekiyor, inancını terk etmesini istiyorlar. Ancak sürgün, onları dinlemedi, babasının evinde yaşadığı iyi acı zamanları hatırlayarak acı verici olmasına rağmen onun için gerekliydi.
Mezmur 42 tamamlandı
[1] Koro yöneticisine. Maskil. Core'un çocuklarından.
[2] Geyik su yollarını özlerken, ruhum seni özlüyor ey Tanrım.
[3] Ruhum Tanrı'ya, yaşayan Tanrı'ya susuz: ne zaman gelip Tanrı'nın yüzünü göreceğim?
[4] Gözyaşlarım gece gündüz benim ekmeğimdir, bana hep “Tanrı'nın nerede?” Derler.
[5] Bunu hatırlıyorum ve kalbim eriyor: Kalabalığın arasından, ilk olarak arasında Tanrı'nın evine, kutlamadaki çokluğun sevinç şarkılarının ortasında ilerledim.
[6] Neden üzgünsün, ruhum, neden üzerime inliyorsun? Tanrı'da umut: Hala onu, yüzümün ve Tanrım'ın kurtuluşunu öveceğim.
[7] Ruhum bana düşüyor; bu yüzden sizi Ürdün ve Ermon ülkesinden, Misar Dağı'ndan hatırlıyorum.
[8] Bir uçurum, uçurumunuzu düşmelerinizin kükremesine çağırır; tüm dalgaların ve üzerimdeki dalgaların gitti.
[9] Gün geçtikçe Rab gece bana lütfunu veriyor onun için şarkımı yükseltiyorum: yaşayan Tanrı'ya dua ediyorum.
[10] Tanrı'ya, savunmam diyeceğim: “Beni neden unuttun? Düşman tarafından ezilen, neden üzüldüm? ".
Önerilen okumalar- Mezmur 76: tam, yorum
- Mezmur 62: tam, yorum
- Mezmur 102: tam, yorum
- Mezmur 6: tam, yorum
- Mezmur 20: tam, yorum
[11] Kemiklerim, rakiplerimin hakaretiyle kırıldı; bütün gün bana diyorlar: "Tanrın nerede?".
[12] Neden üzgünsün, ruhum, neden üzerime inliyorsun? Tanrı'da umut: Hala onu, yüzümün ve Tanrım'ın kurtuluşunu öveceğim.
